Astronautensoep

Het is middag. Mama heeft soep gekookt. Papa dekt de tafel. 'Komen eten!' roept hij. Ton en Nina rennen naar binnen. 'Eerst handen wassen,' zegt mama. Even later zitten ze alle 4 aan tafel. 'Wie wil er graag wat soep?' vraagt mama. Nina steekt haar bord vooruit. Mama schept een grote lepel op. ' Ik lust wel een bord of vier,' lacht papa. Ton kijkt in de soepkom. 'Wat voor soep is het?' Wil hij weten. ' Groentesoep,' zegt mama. 'De soep is zo groen, ' bromt hij. 'Ah ja,' lacht papa, ' gemaakt van groene groenten'. Ton kijkt nog een keertje in de kom. 'De soep ruikt zo raar,' bromt hij weer. 'Ah ja', lacht papa, gemaakt van groene groenten uit de tuin van opa.' Ton haalt zijn neus op. ' Ik vind dat de tuin van opa niet lekker ruikt,' zegt hij. 'Je moet toch een klein beetje proeven, hoor', zegt mama. Ze schept wat soep in het bord van Ton. Ton zucht. Met zijn lepel wrijft hij door zijn bord. 'Er zitten gekke stukjes in mijn bord,' moppert hij. 'Als je goed puzzelt, krijg je weer een lekkere prei,' zegt papa. 'Ik vind prei niet lekker,' zeurt Ton. Mama zucht. 'Dat kun je niet weten als je nog niet hebt geproefd'. 'Ik vind de soep overheerlijk, mam', zegt Nina. Mama knikt

'Heel knap van je'. Papa neemt een flinke slok soep. 'Zeg Nina', vraagt papa dan. 'Weet jij hoe astronauten in de ruimte soep eten?' 'Met een lepel natuurlijk, ' antwoordt Nina. Papa schudt zijn hoofd. 'Nee, hoor, niet met een lepel. In de ruimte eten astronauten soep...uit een plastic zakje met een rietje!. Anders zweeft de soep zomaar rond in hun raket'. Ton kijkt papa verbaasd aan. 'Met een rietje? Dat kan toch niet.' 'Jawel ', zegt papa. 'Ze doen eerst soep in een zakje. Daar prikken ze een rietje in en zo eten ze hun soep.' 'Te gek,' zegt Nina. 'Ik denk,' gaat papa verder, 'ik denk dat de astronautensoep veel beter smaakt zo'. Ton kijkt papa aan. 'Met een rietje?' Papa haalt zijn schouders op. 'Ik denk van wel, maar zeker weet ik het niet. Ik heb nog nooit soep gegeten met een rietje.' 'Ik wil het wel proberen, 'zegt Ton vlug. 'Soep met een rietje?' zegt papa verbaasd. Ton knikt hevig. 'Goed dan,'zegt papa. Uit de la haalt hij een plastic zakje en een rietje. 'Deze soep?' Vraagt papa en hij wijst naar de groene soep. Ton knikt. Papa doet een beetje groene soep in het zakje. Dan bindt hij het zakje dicht en prikt hij er een klein gaatje in. Daar steekt hij het rietje doorheen. 'Alsjeblieft, Ton de astronaut,'zegt papa en hij geeft hem het zakje soep. Ton zuigt aan het rietje. 'En?' Wil papa weten. Ton steekt zijn duim op. 'Hmm',zegt hij, 'superlekker,die astronautensoep.' Papa lacht. 'Mama ,jij hebt de lekkerste astronautensoep gemaakt van de hele wereld.' 'Van het hele heelal!' roept Ton en hij zuigt nog een keertje aan zijn groene soep.